Page 9 - EFENDİ BEY
P. 9
11
EFENDİ BEY
olsun. Aile içi tartışmalardan ve sokağın ürkütücü vahşetin-
den uzak dursun. Şahin’in en çok annesinden etkilendiğini
biliyordu. Onun zamansız fevri çıkışları etkiliyordu Şahin’i.
İşte şimdi de oğluyla bir bardak çay içip, biraz sohbet etmek
istemişti. Ama Makbule Hanım sözleriyle canını sıkmıştı.
Kırk yıllık eşini kırmamak için oğlunu odasına göndermiş ve
susmuştu. Yine sokağı seyrediyordu. Yine anılar canlanmıştı
gözünde. Ne günlerdi diye geçirdi içinden. Ezanın Türkçe
okunduğu, ekmeğin karne ile satıldığı o acı günler. Yeni
evliydi, Gazi babası, annesi ve gelin Makbule. Yanan sobanın
başında oturur ne de güzel sohbet ederlerdi. Kurtuluş savaşı
anılarından tutun, halk masalları veya dini menkıbeler… Genç
cumhuriyetin fakir insanlarıydı. Ama mutluydular. Akşamları
komşu ziyaretlerinde yapılan sohbetler ne güzeldi. İçilen bir
bardak çay ile yenen mısır patlağının tadı hâlen damağındaydı.
Peki, şimdi ne değişmişti. Yanan soba aynıydı, lakin ağızlarda
tat kalmamıştı. Ülkenin başbakanının deyimiyle yetmiş cente
(sente) muhtaç bir ülkenin fakir insanlarıydılar. Orta hâlli bir
aileydiler ama ülkede ki huzursuzluk aileye sirayet etmiş ve
paramparça bir hâle gelmişlerdi. Sağ sol davası, kardeş kav-
gası ülkeyi yaşanmaz bir hâle getirmişti. Efendi Bey ise bunu
en canlı yaşayan biriydi. En büyük oğlu Kâmil ile onun bir
küçüğü Kemal kavgalıydılar. İki kardeş siyasi görüşleri nede-
niyle yıllardır konuşmuyor hatta bir araya bile gelmiyorlardı.
Karşılaşmamak için bayramlarda bile farklı günlerde baba ve
annelerini ziyarete gelir ve diğerinin isminin zikredilmesine
bile tahammül edemezlerdi. Birine göre diğeri komünist,
ötekine göre de öbürü faşistti. Üçüncü oğlu Süha ise imamdı.
Görünürde daha mütevazı bir insandı ama ihtirasları vardı.
Kardeş kavgasına karışmamak için ailesinden uzak dururdu.
Veya öyle olması gerektiğini düşünürdü. Tuna’ya gelince o tam