Page 12 - EFENDİ BEY
P. 12

2. BÖLÜM

                                  ÇÜRÜK ELMA






               Haftanın son mesai gününün, son iki ders saatiydi.
             Bütün bir haftaya bedel iki saatlik ders. Doç. Dr. Figen Uslu
             Kaçmaz’ın dersi. Şahin amfiden içeri girip her zaman olduğu
             gibi cam kenarında bir yere oturdu. İçi yine daralmıştı. Bir an
             evvel bitseydi de çıkıp gitseydi. Amfi yavaş yavaş dolarken,
             babasının iki gün önce söyledikleri aklına geldi. Dersine giren
             diğer öğretmenlerden tek farkı vardı. Onu da Figen Hanım’dan
             başka kimse bilmiyordu. Zaten o da hiçbir zaman bunu belli
             etmemişti. Davranışları diğer öğrencilere nasıl ise kendisine
             de öyleydi. “O hâlde neden böyle kasıyorum ki kendimi” diye
             düşündü. Şahin bu düşünceler harmanında savrulurken amfi
             dolmuş ve en sonunda da Figen Hanım içeri girmişti. Her daim
             olduğu gibi bakımlı ve şık görünümlüydü. Atkuyruğu sarı
             saçları sırtının ortasına kadar uzanıyor ve beyaz önlüğünün
             üzerinde adeta bir nakış gibi duruyordu. Tüm ciddiyetini
             muhafaza ederek dersini anlatmaya başladı. Zaman zaman
             kısa süreli susuyor ve öğrencilerini bakışlarıyla tarıyordu.
   7   8   9   10   11   12   13   14   15