Page 7 - EFENDİ BEY
P. 7
9
EFENDİ BEY
— Sus Şahin bunun belkisi yok. Sakın aklına bile getirme.
Ben tıp okuyamam, doktorluk bana göre değil dersen anlarım.
Ama Figen Hanım dersime giriyor diye düşünürsen bunu
asla kabul etmem.
O ana kadar konuşmalarını sessizce dinleyen Makbule
Hanım içindeki kini kustu.
— Çıyan yine mi çıktı karşımıza? Allah’ın belası…
— Hanım bekliyordum ne zaman konuşacaksın diye. Kaç
defa seni böyle konuşmaktan men ettim, bilmiyorum. Ama
sus, lütfen sus. Ateşe körükle gitmekten ne zaman vazgeçe-
ceksin?
— Sen hep beni sustur zaten. Gücün bana yetiyor. Sen
analık nedir bilir misin bey? Benim ana yüreğim yanıyor.
Sen beni anlayamazsın.
— Haklısın hanım. Ben analık nedir bilmem. Peki, sen
babalığı bilir misin? Bak sokaklar çok tehlikeli, kan gövdeyi
götürüyor. Kim kimi vuruyor belli değil. Ama Tuna Bey hâlen
eve teşrif etmemiş. Üstelik sen onu bu hâliyle korumaya
çalışıyorsun. Onu benden koruyorsun da sokaklardan niçin
korumuyorsun?
— Bunun için beni niye suçluyorsun? Delikanlı adam
kulağından tutup eve sokamam ki.
— Suçlamıyorum Makbule. Biraz önce haberleri dinledik.
Üniversiteler yine karışık. Genç, çiçeği burnunda bir doçent
öldürülmüş. Suçu ne? Fikri, siyasi düşüncesi… Sadece o
mu? Kahvehaneler taranıyor, ideolojik gerekçelerle masum
insanlar öldürülüyor. Senin gözünün üstünde kaş var deyip
adam dövüyorlar. Sen biliyorsun hanım. Bu ülkede başba-
kanlık yapmış bir insan, Nihat Erim daha kısa bir süre önce