Page 10 - EFENDİ BEY
P. 10
12
EFENDİ BEY
bir serseri. Nerede bir kavga var Tuna orada. Gece kuşuydu.
Bazen öyle olur ki sabah ezanlarıyla gelirdi eve. Öğüt, nasi-
hat ne yaparsan yap. Bir kulağından girmezdi ki ötekisinden
çıksın. İçinin rahat olduğu tek evladı belki de kızı Sevcan
idi. Çocukluktan yanında çırağı olarak yetiştirdiği şimdilerde
dükkânını teslim ettiği Ömer ile evlendirmişti onu. Düzenli
bir aile hayatı vardı.
Tüm bunları düşünürken iki dudağının arasından dökü-
lenler endişelerinin zirvesiydi. “ Şahin, Rabbim sen Şahin’imi
bu ateş çemberi içerisinde koru.” Sokak lambasının ışığından
yararlanarak saatine baktı. Vakit gece yarısını çoktan geçmişti.
Belli ki Tuna yine sabah ezanını bulacaktı.
Sabah namazı için hazırlık yapmaya başladı, camiye gide-
cekti, dışarı çıktı. Soğuk iyiden iyiye kendini hissettiriyordu.
Ne yapar ne eder de bu saatlere kadar eve gelmez. Endişeleri
gittikçe artıyordu. Ayaz geceler tehlikelidir. Hele ağabeyle-
rinin ismi birilerinin esame listesine yazılmışken nereler-
deydi Tuna. Tehlikeyi nasıl görmezdi. Canı bir namlunun
ucundaydı. Korkularıyla yürüyordu mescide doğru. Dönüp
arkasına baktı. Yanlış görmüyorsa sokağın diğer tarafından
gelen Tuna’ydı, sevindi. O da babasını görmüştü. Başını öne
eğip hızla eve girdi. Derin bir nefes alan Efendi Bey daha
huzurlu bir şekilde yürümeye başlarken minareden ezan sesi
de yükseldi. “ Aziz Allah. Aziz Allah. Şükürler olsun sana Ya
Rab. Bir geceyi daha kayıpsız geçtik. Sen milletimiz ve dev-
letimiz üzerine oynanan oyunlara ve o oyunun aktörlerine
fırsat verme Allah’ım. Evlatlarımızı düşürüldükleri bu kardeş
kavgasından ve gaflet uykusundan uyandır. Sen zalimlere,
hayâsızlara ve vicdansızlara fırsat verme Allah’ım. Dünya’yı
Güneş’i Ay’ı ve dahi tüm âlemi belli bir yörüngede döndü-