Page 13 - EFENDİ BEY
P. 13
15
EFENDİ BEY
Çok iyi bir hocaydı ama bugün dersi daha bir farklı anlatı-
yordu. Bazen gülüyor ve espriler yapıyordu. Aslında o bugün
enerjisini Şahin’den alıyordu. Çünkü aylardır dersine ilgisiz
olan bu öğrenci ilk defa kendisini can kulağıyla dinliyordu.
Ve ilk defa göz göze gelmişlerdi.
Şahin ise derse yoğunlaşabilmek için çok zorlanmıştı. Ta ki
son on dakikaya kadar. Bir anda yine içi daralmış ve yine bakış-
larını pencereden dışarı atmıştı. Ağaçların dallarında soğuktan
büzüşmüş bir hâlde duran kargaları seyrediyordu yine. Ders
bir an evvel bitse de gitsem diye düşünüyordu. Figen Hanım
onun bu hâlini görünce bir an durakladı, morali bozulmuştu.
Oysaki ilk defa dersine karşı ilgili görmüştü, ders anlatmayı
bıraktı. Zaten o günkü konuyu bitirmişti. “Ben doktorum
yaraya neşter atmak benim işim o zaman gerçekle yüzleşme-
liyim” diye düşündü. Bakışlarını Şahin’in üzerine çevirerek;
“Evet arkadaşlar bugün ki dersimiz sona erdi. Yalnız bir şey
söylemek istiyorum. Her geçen gün derslerimiz ağırlaşıyor ve
daha da zorlaşacak. İpin ucunu kaçırırsanız sonra toparlaya-
mazsınız. Görüyorum ki bazı arkadaşlar benim dersime karşı
ilgisiz. Bugüne kadar ses çıkarmadım. Bir çürük elma bütün
sepeti bozar. Onun için bu arkadaşlar lütfen dersime girip
diğer arkadaşlarının dikkatini dağıtmasınlar. Bundan sonra
devam almayacağım. Arzu eden yılsonunda finallere girebilir.
Bu konuda özgürsünüz. Umarım beni anlamışsınızdır. Evet,
arkadaşlar dersimiz bitmiştir, çıkabilirsiniz. Bu arada Şahin
seni odama bekliyorum. Konuşmamız lazım.”
Zaman zaman öğrencilerini odasına çağırır ve ikili görüş-
meler yapardı. Demek ki bugün sıra Şahin’deydi. Arkasını
dönüp hızla amfiyi terk etti. Bozulma sırası Şahin’e geçmişti.
Nereden çıkmıştı bu görüşme işi. Derste bile tahammül ede-