Page 6 - EFENDİ BEY
P. 6
8
EFENDİ BEY
— Öylesine söyledim baba. Cidden yok bir şey.
— Oğul ben babayım. Gözümden kaçıyor sanma. Figen
Hanımla mı bir problemin var?
Şahin sustu. Babası tam da yarasının üstüne neşter atmıştı.
Daha fazla saklamadı.
— Evet baba.
— Bir sıkıntı mı yaşadın?
— Sıkıntı sayılmaz. Sadece onun dersleri ağır geliyor,
sıkılıyorum ve anlamıyorum.
— Kötü bir hoca mı?
— Tam tersi, fakültede herkesin çok sevdiği takdir ettiği
bir hoca.
— O zaman sıkıntı sende.
— Aynen baba. Kadını görünce huylanıyorum işte. İster
istemez darlanıyorum. Keşke hiç dersime girmeseydi. Tabiri
caizse onu görünce nevrim dönüyor.
— Yanlış düşünüyorsun oğlum. Senin, fakültede hocalığını
yapan birisi için böyle düşünmen hoş değil. Açıkçası sana
yakıştıramadım.
— Haklısın baba ama ne bileyim işte.
— Dersine giren diğer hocaların neyse Figen Hanım da o.
Olaya böyle bak ve gayretle derslerine çalış.
— Baba ben de kendimi buna zorluyorum. Ama olmuyor
işte. Onun dersine girmek istemiyorum. Girince de kendisiyle
göz göze gelmemek için dışarıyı seyrediyorum. Böyle giderse
onun dersinden geçemem. Belki de…