Page 6 - ÇAKIL TAŞLARI
P. 6
7
ÇAKIL TAŞLARI
Eh, bu mekânın içerdeki genel konuma aykırılık bu kadar-
la kalsa iyi de bazı akla gelmez çarpıklıkların da yaşandığı
oluyordu bazen.
Meselâ kafeteryanın en göze gelmez, hem duvar dibi ve
hem de sütun arkasına gelen, izbemsi saklanmalık bir yerin-
de, bu ortama uygunsuz garip bir olay yaşanıyordu bugün.
Hani, “Allah esirgeye!” kadın azgınlığına yenik düşen ada-
mın, hele bir de cebi boşalmışsa hâli duman!” derler ya! Aynen
o hesap!.. Erişkinlik çağının ortalarında gezindiği aşikâr,
kaçamak deneyimlerinde bir hayli ustalaştığı her hâlinden
belli “hayli güzel denebilecek” bir erkek terbiyecisi bayan,
“en azından” o güne dek sevgili bellediği; işitmekte olduğu
lâfların ürküntüsüyle şimdi gözleri çukurlarına kaçmış, suratı
asık, kandırıldığını son anda fark eden bir zavallı adamın,
tazeliğini çoktan yitirmiş kösele kıvamındaki yüz etlerini “de
gitti” haşlamakla meşguldü. Ne söylediği duyulmuyordu ama;
— Karşısındakini hâlsiz düşüren vıdı vıdısı çoktu!
Belli ilişkileri bitmiş ki, kadın habire veriştiriyordu adama:
— Bu böyle gitmez ahbap! Artık sen tükenmiş birisin,
beni de tüketemezsin!
— Ne denir?.. Talebe mekânında böylesi çiğ et pişirene
kolay gele!
İşte böyle bir ortamda; ileriki günleri birlikte yaşayacak
olduğumuz bizim müstakbel kahramanlarımız girdi içeriye;
büyük anlayış sahibi olduğu yüzüne ilk bakışta anlaşılan,
uzuna yakın siyah saçları arkaya taralı, mütevazı tebessümüyle
yanakları hafif pembeleşmiş Mehmet isimli gençle, birbirlerine