Page 5 - ÇAKIL TAŞLARI
P. 5

6
             ÇAKIL TAŞLARI


             geniş olmalıydı ki; gürültü patırtı hiç eksilmiyordu. Kendi
             konumlarına göre ülke sorunlarını yüksek sesle tartışıyorlardı
             çoğu kez. Siyasete kolayca yön çiziyorlardı; hattâ hükümetler
             gönderip yeni hükümetler kuruyorlardı lâfla.

                Bu oluşum her şeyiyle Beşiktaş’daki bu kafenin normal

             hâliydi.
                De!


                Ancak, tek tük dahi olsa; öğrencilerin yakınındaki yerler-
             de, buranın genel görüntüsüne aykırı, “gidecek başka uygun
             yer bulamamış” zorunlu ziyaretçiler de yok değildi hani!

                Aha! Hemen önde;

                Öğrencilerin deyişiyle adı modern yamyama çıkmış, Lâle
             devri zamparası kılıklı birkaç tane canlı et taciri dahi vardı
             aralarında… “Tacir” dedikse, bunlar öyle bildiğimiz cinsten
             ticaret erbabı değil! “Can çıkar huy çıkmaz!” hesabı; ibiği-
             nin sarkıklığını görmezden gelip gözlerindeki son feri çevre

             düzenlemesine bağışlamış, yaşının ve zamanının geçkinliğine
             bakmadan, “belki düşer!” ümidiyle avlak tezgâhını mekânın
             en görünen yerine açan, hovarda çiftliğinin “nasip fukarası”
             birkaç tane kart horozu!.. Tüm işleri; genç kızların açıkta

             kalmış orasını burasını görebilecekleri bir yere yayılıp otur-
             mak ve sıkısının bittiğine aldırmadan, asıldıkları antikalık süs
             duvarından, “her ne işe yarayacaksa” çakar almaz karabina
             tüfeği gibi beyhude yere racon kesmek!

               — Ortalık yere, ulu orta kart zampara tezgâhı açmışlar
             yani!
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10