Page 12 - YILDIRIM BEYAZİD
P. 12
14
YILDIRIM BAYEZİD
— Vezirimiz doğru düşünür. Lafın mühimini söyler.
Bayezid’in aklından geçenler de bunlardı.
Vezirler, kumandanlar, din adamları Vezir-i Azam’ın söz-
lerini tasvip ederek:
— Bekamız için Padişahımız buluna, diyor lardı.
Bunun üzerine Yıldırım Bayezid:
— Gazilerim, bahadırlarım, diye başladı.
— Kardaşım Yakup Çelebi henüz gazayı biti rip, Otağ’a dön-
medi. Acelemiz var dersiniz. Ben de sizler gibi acele edenim.
Asker çadır önünde haber bekleyip durur. Buyurduğunuz
gibi Hükümdarlık mevkiinin boş kalışı doğru değildir. Bunu
ben de siz kadar idrak ederim.
— Lafımı can kulağıyla dinleyesüz: Devletin başsız kal-
ması acaip ve tehlikelidür. Karınkardaşım Şehzade Yakup
Çelebi burada bulunmuş olsaydı, sizler de onu Padişah olarak
seçseydiniz, bu fikrinize candan katılırdım. Mademki acele
idersüz, o hâlde fikrimi açabilirim.
Bayezid bir lâhza durakladı. Birden bire nasıl gerçekler
üzerinde duracağını ve kendisinin tahta va ris olmaktan çıkıp,
Padişahlık mevkiinde görülece ğini düşündü.
— Vezirler onu başa geçirirlerdi burada bulun saydı demiş-
dim. O zaman ona gönül huzuru ile ben de uyardım. Fakat
şimdi yok. Gidip de dönmemek olabilir. Vakit ziyanı bizi
felakete götürebilir. Endi şem budur. Bunun için acelemiz var.
Tekrar sustu Bayezid.
Fakat herkes onun Devlet-i Âliyye’ye talip olduğunu anla-
mıştı.