Page 3 - AŞKIMI TAŞLA YAZDIM
P. 3
YUSUF USTA
rciyes’in zirvesine Ekim ayı ortalarında düşen kar
E kalkmamış, üzerine daha sonraki günlerde yenileri
yağarak eteklerine doğru inmeye başlamıştı. Kasım’ın orta-
larıydı, kuru rüzgâr toprak damların üzerinde uğultu sesi
vermese de, kapı kenarlarından içeriyi zorlayan hava, ince
bir ıslık gibi insanın duygularını alt-üst etmekteydi. Evlerinin
altındaki derin ve geniş mağara tipi odaları, kış ayları için
onların tek sığınağıydı. Havalar soğuyup inşaat sezonu bitince,
yiyeceklerini aşağıya indirmişler, yataklarını toprak zemine
serilen hasırların üzerine istif etmişler ve burada ikinci bir
hayatın hazırlığına başlamışlardı.
Babası, köyün hemen kenarındaki ocaklardan kestiği taş-
ları birer birer aşağıya atıyor, Sinan ise onları süratle düştüğü
yerden alarak bir kenara istif ediyordu… İnce uzun boyu,
narin vücudu her taş düştükçe bir yay gibi eğilip bükülerek
ağır taşlarla kasılırken, yorgunluk nedir bilmiyordu. Genç
olmanın, adam olmaya yürümenin direnciydi bu. Bu hâlinden