Page 11 - YAZIKLAR ÇIKMAZI
P. 11
13
YAZIKLAR ÇIKMAZI
— Kapıyı çaldık kimse çıkmadı.
— Korkmuştur belki.
— Nesi olurdu Şükrü Bey’in?
— Kapatması.
Başkomiser yanındakilere bir takım emirler verdi. Polis
arabaları hızla geldikleri tarafa dönerlerken, konuşmasına
devam etti.
— Teyze, sen bize lazım olacaksın. Yarın aldıracağım,
misafirimiz olursun.
— Neden?
— İfaden gerekebilir.
— Şimdi götürüp alın ifademi.
— Vakit çok geç, uykusuz kalırsın.
Yaşlı kadın hayretle ona bakıyordu:
— Ne uykusu?.. Uyuyan kim?
Bu cevap Başkomiser’i iyice şaşırtmıştı. Oysa kadıncağız
gayet olağan bir tavırla konuşuyordu.
— Haydi teyze, sen gene de istirahat et bu gece. Yarın
zinde kafayla konuşuruz.
— Nasıl isterseniz polis bey evlâdım.
Bu sırada arabalar da dönmüştü. Öndekinde genç bir kadın
da vardı. Endamı ve yüzü fevkalâde güzeldi. Menekşeye çalan
gözleri yuvalarından çıkık gibi büyümüştü. Dehşet içinde
kaldığı her hâlinden belli oluyordu. Kendiliğinden sarı ve