Page 9 - KIZILDAN BEYAZA ABDÜLHAMİD
P. 9
13
AKSULTAN ABDÜLHAMİD
dışında diğer iki arkadaşı da hemen onunla aynı genel yapı-
ya sahip olmalılar ki bu tür, bahane uydurulmuş sohbetleri
sıkça oluyordu.
İstanbul’un trafik sorunu yüzünden ben hayli gecikmiş-
tim. Yardımcı kadının öncülüğünde, telaşla, biraz da hızlı
adımlarla girdim evin kocaman salonuna… Vakit geç olduğu
sebeple iki konuk kalkmak üzereydi. Beni görünce durdular.
Belli eski alışkanlığımdan yararlanıp benimle siyaset konuşa-
caklar. Peşin peşin, “İçinde bulunduğumuz dönemin siyaset
akışı benim algı gücümü çoktan aştı.” dedim.
— Bu akşam olmaz!
— Nazlanıyorsun yine.
— Naz değil, eskiliklerden ve aynı şeyleri tekrar tekrar
yaşamaktan bıktım! Bendeki olay bir değişik duruş özlemi…
Yenilikler denizine dalıp; toplum felsefesiyle yoğrulmuş bir
siyaset dünyası tasavvur ediyorum. Kafamızı halkı yaşatmak
adına kayda değer farklı görüşler meşgul etsin… Hem şu hiç
sevmediğim “Particilik” kelimesinin içine fantastik unsurlar
ekleyip siyaseti sevimli hâle getirmeliyiz, diyorum… Mutlak
samimiyet lâzım! Ancak o vakit dramatik yoğunluğu kesif
bazı yıkıcı kavgalardan uzaklaşır, millet olarak hepimiz
birden esenliğe kavuşuruz.
— Teraziyi elinde tutan beşerî yargıç edasıyla gelmiş
geçmiş tüm iç ve dış siyaset dünyasına ceza keser gibisin
şimdi!
— Zamanımızda insan zekâsı, değişimin en üst noktasına
geldi. Artık dünya siyaseti de tümüyle değişmeli… Devirler
boyu adım adım izlediğimiz insanlık olgusunun “Varoluş”