Page 9 - KIZILDAN BEYAZA ABDÜLHAMİD
P. 9

13
                                                AKSULTAN ABDÜLHAMİD


             dışında diğer iki arkadaşı da hemen onunla aynı genel yapı-
             ya sahip olmalılar ki bu tür, bahane uydurulmuş sohbetleri
             sıkça oluyordu.

               İstanbul’un trafik sorunu yüzünden ben hayli gecikmiş-
             tim. Yardımcı kadının öncülüğünde, telaşla, biraz da hızlı
             adımlarla girdim evin kocaman salonuna… Vakit geç olduğu
             sebeple iki konuk kalkmak üzereydi. Beni görünce durdular.
             Belli eski alışkanlığımdan yararlanıp benimle siyaset konuşa-
             caklar. Peşin peşin, “İçinde bulunduğumuz dönemin siyaset
             akışı benim algı gücümü çoktan aştı.” dedim.

               —   Bu akşam olmaz!
               —   Nazlanıyorsun yine.

               —   Naz değil, eskiliklerden ve aynı şeyleri tekrar tekrar
             yaşamaktan bıktım! Bendeki olay bir değişik duruş özlemi…
             Yenilikler denizine dalıp; toplum felsefesiyle yoğrulmuş bir
             siyaset dünyası tasavvur ediyorum. Kafamızı halkı yaşatmak
             adına kayda değer farklı görüşler meşgul etsin… Hem şu hiç
             sevmediğim “Particilik” kelimesinin içine fantastik unsurlar
             ekleyip siyaseti sevimli hâle getirmeliyiz, diyorum… Mutlak

             samimiyet lâzım! Ancak o vakit dramatik yoğunluğu kesif
             bazı yıkıcı kavgalardan uzaklaşır, millet olarak hepimiz
             birden esenliğe kavuşuruz.
               —   Teraziyi elinde tutan beşerî yargıç edasıyla gelmiş
             geçmiş tüm iç ve dış siyaset dünyasına ceza keser gibisin
             şimdi!

               —   Zamanımızda insan zekâsı, değişimin en üst noktasına
             geldi. Artık dünya siyaseti de tümüyle değişmeli… Devirler
             boyu adım adım izlediğimiz insanlık olgusunun “Varoluş”
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14