Page 14 - KIZILDAN BEYAZA ABDÜLHAMİD
P. 14
18
AKSULTAN ABDÜLHAMİD
— Neden?
— Birileri, 1945 yılından sonra “Amerikan Rüyası” gördü.
“Türkiye küçük Amerika olacak” iddiasıyla âdeta çıldırdılar!
En sonunda; çaresiz bir “Amerikan Sendromuna” kapılıp
bugünlere geldik.
— “Amerikan Sendromu” derken, neyi kastediyorsunuz?
— Bu olayın toplumsal davranış psikolojisi açısından,
kanıtlanmış bilimselliği bir yana; bana göre bunun Türkçesi;
‘Amerikan Büyüsü’dür! Pirincin taşını ayıklamak için önce
bu büyüden kurtulmamız gerekir. Ötesi laf-ı güzaf!
“Bu anlaşma hâlen devam ediyor mu?” diye sordum,
cevap vermedi, güldü sadece. Havanın sıcaklığından çok,
söylemi yüzünden epey terlemişti. Sonra da uykuda dürtük-
lenmişçesine koltuğunda sıçrayıp aniden konuyu değiştirdi:
— Yahu konumuz Abdülhamid değil miydi bizim?
“Olan olmuş bir kere” deyip de olmuş bitmişi tenkit
etmekten hoşlanmayan, insanları incitmekten son dere-
ce sakınan biridir kendisi! Bu yüzden daha derine inmeyi
sakıncalı bulmuş olmalıydı. Madem konuyu değiştirmek
niyetindeydi, ben de üstelemedim.
— Abdülhamid hakkında fikir değiştirmeni anlatıyordun
bize.
— Ha evet! İşte bu gerçekleri gördükten sonra Yalnız
Hünkâr Abdülhamid’in rengi değişti benim zihnimde. Onu
kızıldan griye dönüştürdüm!
Güldüm: