Page 8 - KUŞ KÖPRÜ
P. 8
9
KUŞ KÖPRÜ
çay ve benzeri şeyler bu masadan servis edilir ve çoğu kez
bu masa etrafında oturulurdu. Masanın dibindeki asmanın
dalları o kadar uzamıştı ki üst kata kadar dallanmış, balkon
demirlerine sarmıştı. Asma yapraklarının güneşli havalarda
oluşturduğu gölgelik alan insana ayrı bir keyif veriyordu.
Mutfak penceresi, söz konusu olan asmaya bakıyor ve tam
otuz yıllık koca bir radyo, her zaman oradan bahçeye sesleni-
yordu. Radyo da masa gibi Hatice Hatun döneminden kalma
bir nostaljik objeydi...
Saat 11.00 sularıydı. Radyoda kısa bir ajanstan sonra türkü
faslına geçildi. Selma Hanım, bir taraftan çay döküyor diğer
taraftan ocakta pişen bazlamalara bakıyordu. Dedesi kahval-
tısını bitirmiş, elindeki gazeteye göz atarken Zeynep de bir an
önce kahvaltısını bitirmeye çalışıyordu. Annesi o kadar işinin
arasında bir an kızının geç kaldığını düşünerek ona:
— Kızım, sen geç kalmadın mı? Hani Fatma’yla 11. 00’de
buluşacaktınız, dedi.
Zeynep:
— Haklısın anne! Birazdan yetişirim ona, diyerek ayaklandı.
Arnavut taşlarıyla örülü yolda hızlıca yürürken bir taraftan
saatine bakıyor diğer taraftan da yollardaki rengârenk çiçek-
lerle bezenmiş ağaçları izliyordu. Bir müddet sonra soluk
soluğa kaldı. Fatma’nın tarif ettiği kırtasiyeye varmak üzereydi.
“Köşebaşı Kırtasiye” olarak bilinen bu kitabevinde hikâye ve
roman türünde çok çeşitli eserler bulunabiliyordu. Bir bakıma
burası aynı zamanda bir kitabevi vazifesi görüyordu.
Zeynep bu kırtasiyeye ilk kez geliyordu. Fatma ise bu
mekânı çok önceleri tanımış ve neredeyse onun ikinci adresi
olmuştu.
Güneş biraz daha yükselmiş, gittikçe kızdıran havada Zey-
nep iyice terlemişti. Bir taraftan gölgeli yerlerden yürüme-
ye çalışırken diğer taraftan da kırtasiyeden alacağı romanı