Page 11 - KUŞ KÖPRÜ
P. 11

12
             KUŞ KÖPRÜ


             mandan sonra film başladı. Sinemadaki seyircilerin kimileri
             birbiriyle yarışır gibi sakız çiğniyor kimileri ise hiç görmemiş
             gibi patlamış mısır yiyordu. O sessizlikte duyulan bu acayip
             sesler Zeynep ve arkadaşını çileden çıkarıyordu...
               İzledikleri filmde; birbirini çok seven iki sevgilinin sonu
             hüsranla biten aşk hikayesi anlatılmıştı. Filmi izleyen seyirci-
             lerin yüz ifadeleri, bazen hüznü bazen endişeyi yansıtıyordu.
               Yaklaşık doksan dakikadan sonra film bitmiş ve ışıklar
             yanmıştı. Seyircilerin bir kısmı elinde kâğıt mendille gözlerini
             siliyordu. Zeynep de ağlayanlar arasındaydı. Filmin bittiği o
             ilk dakikalarda Fatma, ağlamaktan gözleri kızaran Zeynep’e:
               — Hayırdır Zeynep? Ağlamaktan gözlerin kızarmış! Çok
             dağılmış gibisin, dedi.
               — Hiç sorma! İkisine de çok üzüldüm. Özellikle de kıza...
             Çok yazık oldu! Keşke sonu daha farklı bitseydi! Hiç aklımdan
             çıkmaz bu sahneler!..

               — Gerçekçi olmak lazım! Hayat her zaman mutlu sonla
             bitmez kızım!
               — Bu tür şeylere ağlamam benim gerçekçi olmadığımı gös-
             termez canım. Daha altı yaşındayken babasını kaybetmiş biri
             olarak ne kadar gerçekçi olduğumu sen hayal bile edemezsin.
             Aşırı duygusal biri olduğum için kendimi tutamıyorum... Acılı
             bir sahne gördüğümde yüreğim sızlıyor... Bu yüzden sonu
             hüsranla biten hikâyeleri sevmiyorum!
               — Kim sever? Ama hayatın bir de bu yönü olduğunu
             unutmamak gerekir...
               Biraz daha sohbet ederek köşe başına kadar geldiler ve
             orada birbirlerine iyi günler temennisinde bulunarak ayrıldılar.
               Günler çok çabuk geçiyordu. Zeynep bir taraftan okul ders-
             lerine çalışıyor diğer taraftan da elindeki romanını bitirmeye
             gayret ediyordu. Okuduğu her romanda başka dünyalar yaşı-
             yor, farklı hayaller kuruyordu. Bazen dalıyordu derin derin...
   6   7   8   9   10   11   12   13