Page 6 - KUŞ KÖPRÜ
P. 6
7
KUŞ KÖPRÜ
durumu içine sindiremese bile kendi kendine, “Onu sarhoş
bir şekilde koynumda görmektense hiç görmemeyi tercih
ederim.” deyip kaderine razı olmaya çalışıyordu. Gencecik
yaşında sevme ve sevilme duygularını yitiren Selma, zamanla
içine kapanık, hayata küskün biri olmuştu.
Aradan bir yıl sonra 1971’de “Zeynep” adında bir çocuk-
ları dünyaya gelmişti. Güzelliği ile dillere destan olan bebek,
yalının son zamanlarda iyice karamsarlaşan çehresine bir
güneş gibi doğmuştu. Mahmut’la Selma arasındaki kopukluğa
rağmen Zeynep’in varlığı, yaşadıkları o eve az da olsa yuva
sıcaklığı katmıştı.
Zaman su gibi akıp gidiyordu. Üç dört yaşından itibaren
babasıyla sık sık parka giderek gönlünce eğlenen Zeynep
altı yaşına girmişti. Annesini ve dedesini de çok sevmesine
rağmen o, daha çok babasına düşkündü. Bir gün Amasya
Devlet Hastanesinden yalıya gelen acı bir haberle babasının
öldüğünü öğrenmişti. Babası, aşırı derecede tükettiği alkol
nedeniyle karaciğer yetmezliğinden hayatını kaybetmişti.
Zeynep’in dünyaya gelişiyle birlikte az da olsa neşelenen yalı,
ikinci kez bir ölüme şahit oluyordu. Evdeki ağlama ve çığlık
sesleri onun küçücük dünyasını yerle bir etmişti. Ölüm ger-
çeği onda travma etkisi yapmış ve uzun bir süre bu psikolojiyi
üzerinden atamamıştı. Öyle ki emsallerine göre ilkokula bir
yıl geç başlamıştı.
Aradan on bir yıl geçmişti. Zeynep, Ticaret Lisesi ikinci
sınıfı bitirmek üzereydi. Bir evin bir çocuğu olmasına rağ-
men oldukça iyi yetiştirilmiş ve hiç şımartılmamıştı. Bunda
annesinin ve dedesinin emeği çok büyüktü. Emsallerine göre
daha olgun gösteren Zeynep, hayat dolu kişiliğinin yanı sıra
sevdiklerine karşı da çok hassastı. En büyük korkularından
birisi sevdikleriyle ilgili acı haber almaktı. Ortaokuldayken
yaşadığı küçük bir deprem ise onun diğer korkularındandı.