Page 7 - KUŞ KÖPRÜ
P. 7
8
KUŞ KÖPRÜ
O gün günlerden pazardı. Selma Hanım avluda semaveri
yakmış, kahvaltı için sacta birkaç bazlama pişirmiş ve sofrayı
hazırlamıştı. Dedesi Hasan Ağa da büyük bir keyifle bahçede-
ki ağaçları suluyordu. Ufuk henüz aydınlanıyordu. Dağların
arkasında yavaş yavaş kendini gösteren güneş, küçük açılarda
geliyordu. Durgun ve berrak bir hava, serçe ve güvercin ses-
leriyle daha da canlanıyordu.
Zeynep her zaman olduğu gibi o gün, bir taraftan romanını
okurken diğer taraftan omuzlarına kadar inen kıvır kıvır kum-
ral saçlarını taramaya çalışıyordu. Roman okuma ve sinemaya
gitme onda bir tutku hâline gelmişti. Hemen hemen her hafta
bir roman bitiriyordu. Yakın arkadaşları da okuma ve sinema
kültürüne sahipti. Bu nedenle onlarla çok iyi anlaşıp sık sık
bir araya geliyordu.
O zamanlar TRT dışında henüz özel televizyon kanalları
yoktu. Sinemalar ve romanlar hâlâ popülerliğini koruyordu.
Özellikle aşk temalı senaryolar, ailelerin tercih ettikleri filmle-
rin başında geliyordu. Amasya’daki Ar Sineması, genellikle bu
tür filmlerle ailelere hizmet veriyordu. Çoğu zaman sinemada
yer bulmak neredeyse imkânsızdı.
O gün için Zeynep’i yoğun bir program bekliyordu. Sınıf
arkadaşı olan Fatma ile buluşacak, kırtasiyeden yeni roman
alacak ve o yıllarda pek çok şehirde gişe rekorları kıran Ferdi
Tayfur’un “Derbeder” isimli filmini izlemek için sinemaya
gideceklerdi. Güzel bir kıyafet seçebilmek için dakikalarca
gardırobun önünde bekleyen Zeynep, annesinin:
— Haydi artık semaver ve ekmekler soğudu, uyarısıyla
acele etmeye başladı.
Sofra, evin giriş kapısı kenarındaki üzüm asmasının yanında
bulunan masaya kurulmuştu. Kalın tahtadan yapılmış olan
masa onlarca senedir asmanın dibinde duruyordu. Asmayla
birlikte o köşenin sanki vazgeçilmez bir parçasıydı. Yemek,