Page 11 - ZEKADAN DEHAYA
P. 11
20
ZEKÂDAN DEHAYA
ÇIKIŞ SEBEBİ VE TARİHÇESİ
Bu eğitimler, çocuklarımı yetiştirme derdiyle başladı.
Derdim, çocuklarımı çağa ayak uyduracak şekilde değil, çağın
önüne geçip, çağları peşinde götürecek şekilde yetiştirmekti.
Bu büyük medeniyet bir fetret devri yaşıyordu ve bu geçiş
dönemi, ancak onun gücüne yakışır çapta yetiştirilecek büyük
insanlarla aşılabilirdi.
Fatihleri, Mimar Sinanları, Mevlânaları, Akşemseddinleri
yetiştiren bu medeniyet, onların benzerlerini ve daha büyük-
lerini yetiştirecek güce, tarih şahit ki, sahiptir. Öyleyse, iş
bahçıvanlarda diye düşündüm…
Peki, çocuklarımı o şekilde nasıl yetiştirecektim?
Okullardaki ve eğitim sistemindeki yetersizliğin, zaman
kaybının, yetenek ve insan israfının herkes gibi ben de far-
kındaydım.
Gördüm ki, eğer çıkmaz sokaklardan çıkaracak bir şeyler
yapamazsam, benim çocuklarım da bu çıkmazlarda harca-
nacaklar, asla olabileceklerinin en iyisi olamayacaklar. Bu
durumda onları mevcut akışa bırakmak, varlık sebebimi
inkârdı, asla yapamayacağım bir şeydi. Bunun üzerine hare-
kete geçtim. Elimden geldiğince, insanlığın ihtiyacı olan o
harika çocukları, gençleri yetiştirmek derdiyle düşünmeye,
programlar üretmeye, her şeye bir de o gözle bakarak uygun
malzemeler aramaya başladım. Bildiklerimden seçtiklerim,
geliştirdiklerim ve yeni ürettiklerimle adım adım bir şeyler
ortaya çıkmaya başladı. Aile ortamında, birlikte yaptığımız
gezilerimizde, elimden geldiği kadar onları sıkmamaya, ser-
best bırakmaya ve sevdirmeye çalışarak çocuklarım üzerinde
uygulamaya çalıştım. Başlangıç safhasında olduğu için onlar
üzerinde ancak kısmen uygulanabildi. Bazı teknikler henüz
gelişmemişti, bazıları o gün için hiç yoktu. Çocuklar büyür-