Page 5 - YILDIRIM BEYAZİD
P. 5
Şanlı Türk askeri Kosova’ya saldıran hain Haçlı orduları-
nı perişan etmiş, büyük bir zafer kazanmıştı. Allah’ın lütuf ve
ihsanına karşı yüreğini açık tutarak daha nice kahramanlıklar
göstereceğine inanan baha dırlar otağ önüne gelip, bayram
sevinciyle coşmuştu.
Henüz akşam olmamıştı.
Güneş ağır ağır gökyüzünü terk ediyordu.
Fakat birden bire coşkun sevinç, boğazlarda dü ğümlenmişti.
Acı hıçkırıklar ve gözyaşları...
Otuz yıldan beri Devlet-i Aliyye’nin yüce menfaatlarını
ilelebet devam ettirmek ve cihadın sonsuz kud retiyle Müslü-
man Türk Milletini arş-ı âlâya kadar yük seltmek için yemin
ederek seferden sefere koşup, futuhatıyla koskoca orduları
yenip, kumandanları na diz çöktüren Gazi Hünkâr; Murad
Hudavendigâr, bir Sırplı’nın çektiği hançer ile ebediyete inti-
kal et mişti...
Otağ’da matem vardı!
Pederinin başucundaki yiğit, istikbali kucakla yan ve haya-
lindeki Kostantiniyye’yi canlandıran Bayezid’den başkası
değildi.