Page 9 - 93 HARBİ VE NENE HATUN
P. 9

12
             93 HARBİ VE NENE HATUN


               Babam, evimizin direği idi. Her Karapapak uşağı gibi ben
             de Allah’tan sonra en büyük saygıyı ona gösterirdim. Anam
             ise evimizin sultanı idi. Ak sütünden emmiş, millî ninnileriyle
             büyümüştüm.

               Kendi hâlinde insanlardık. Çiftle çubukla uğraşır, kendi yağı-
             mızda kavrulurduk. Bütün dünyamız dağların eteğine kurulmuş
             küçük köyümüzdü. Şimdi geri dönüp baktığımda çok mutlu bir
             çocukluk geçirdiğimi anlıyorum. Anam üzerime titrer, babam
             ben boy attıkça gururla seyrederdi. Yanından ayırmazdı. Dost
             meclislerinde, mescitte hep sağ yanında olurdum. Ben onun
             yaslanacağı yüce dağdım; tıpkı sırtımı yasladığım, varlığından
             ötürü kendimi güvende hissettiğim babam gibi.

               İnsan kendi milliyetinin dışında bir devletin tebası olunca
             birbirine kenetlenir. Hiçbir zaman kendini hür hissetmez. Her
             zaman bir tehlike nöbettedir ve biz bunu iliklerimize kadar
             hissederiz. Bu yüzden kardeşlerimizi, anamızı, yeğenlerimizi
             bir gölge gibi takip ederiz. Namus bizim kutsalımızdır. Ona
             dokundurtmak şerefsizliktir. Babamın öğütlerinde, anamızın
             ninnilerinde bunu duyduk, bunu belledik.

               Toy bir delikanlı iken hayallerim vardı. Ata binip tozlu yol-
             larda dört nala gittiğim zaman dudağımdaki ıslık aşk ezgileri
             çalardı. Köyün en güzel kızına sevdalıydım. Günü geldiğinde
             babamın kucağına topaç gibi bir oğlan torun vermek istiyordum.
             Soyumuz sürüp gitmeliydi. Ailemiz genişleyince babam kocamış
             olacak, bu dünyadan göçüp gidende gözü arkada kalmayacaktı.
               Güreş tutmak, cirit oynamak, bilek güreşi yapmak bende
             bir tutku hâlini almıştı. Yenilgiyi kabul etmeyen asi bir tarafım
             vardı. Anam yiğidim derdi bana, babam tosunum...

               İki yaprak olmamıza izin vermediler!
   4   5   6   7   8   9   10   11