Page 5 - SELAHADDİN EYYUBİ
P. 5
7
SELAHADDİN EYYUBÎ
Yıllar birbirini kovalamış, hayat zinciri yumak gibi çözü-
lürken, nihayet El-Malik El-Nâşir Selahaddin Yusuf, soyu
ile Azerbaycan’ı terk etmiş ve Selçuklular ülkesine yerleş-
mişlerdir. Bu arada Selahaddin Eyyubî, zeki ve karakterli bir
gençtir. Çocukluğundan beri yetiştirilmesine büyük ihtimam
gösterilmiştir. Savaşlara götürülüyor, atçılık talimlerine iştirak
ediyor, iyi bir binici, mükemmel bir süvari, bir kumandan
olarak büyüyordu.
Fakat Selçuklular ülkesinde daha fazla kalmak nasip ol-
madı. Çünkü amcası Şirguh, haksızlığa tahammül edemediği
için, devletin yüksek rütbeli bir memurunu öldürünce, ailede
huzur kalmadı. Bir gece ülkeyi terk etmek mecburiyetinde
kaldılar...
Dağları, geçitleri, vadileri aşıp, kum çöllerinin üzerinden
Musul’a geldiler. Musul Atabeyi Nureddin Zengi kendilerine
sevgi ve muhabbetle bağrını açıyordu.
Nureddin Zengi, Halep’in de sultanı idi. Fakat en büyük
gayesi Mısır’a hâkim olmaktı. Bu vazifeyi şimdiye dek hiç
kimseye vermemişti. Kısa zamanda Eyyup Aşireti’nin cesaret
ve yiğitliğine hayran olmuştu ki, gayesinin tahakkuk etmemesi
mümkün değildi.
Selahaddin Eyyubî o sıralarda otuz üç yaşlarında bulu-
nuyordu.
Nureddin Zengi bu vazifeyi Selahaddin’in amcası Şirgûh’a
verirken şöyle diyordu:
— Arslanım! Seni yalnız bırakmayacağım. Ordularımın
başında başkumandan olarak sen varsın. Beraberinde, yiğenin
Selahaddin Eyyubî de beni temsil edecektir.