Page 12 - DELİ YUSUF
P. 12
14
DELİ YUSUF
Kasaba en güzel burdan görünür; karda bile, yazda
bile. Düz damlı evler, hanaylar ve iki camimiz... Bizim
ev uzaktaki hanay. 2
Yanıbaşında Ayhan’ların evi. Ayazlı Gelininki şu beri-
deki. Karşısında Uğuzlu Teyzeler oturur... Soldaki en
yüksek dağın adı Honaz. Onun ardında şehir varmış.
Geçende sıtmadan kurtuldum. Ben her yıl kurtulurum
hastalıklardan. Her evde sıtmalı var, ince hastalık var.
Bazısı kurtulamıyor nedense. Niye her evde hasta var
sanki? Sonra ne diye ağlar durur çocuklar? Bütün çocuk-
lar ağlıyor sabah akşam...
Recep Dayı’nın dört masumu daha varmış.
Eve dönsem mi ki? Yoksa bağırsam mı? Ciğerlerimi
iyice şişirmeliyim önce. Şişir Ali... Sonra Honaz’a dönüp
etimden et koparıyorlar gibi bağırmalıyım:
— Hükûmeeeettt!
Bir daha:
— Hükûmeeeett!..
Bir daha:
— Hükûmeeeett!..
Nasıl da dağlandı ciğerlerim?.. Sökülür gibi sızladı...
2 hanay: İki ve daha çok katlı ev.