Page 12 - DELİ YUSUF
P. 12

14
             DELİ YUSUF


               Kasaba en güzel burdan görünür; karda bile, yazda
             bile. Düz damlı evler, hanaylar ve iki camimiz... Bizim

             ev uzaktaki hanay. 2

               Yanıbaşında Ayhan’ların evi. Ayazlı Gelininki şu beri-
             deki. Karşısında Uğuzlu Teyzeler oturur... Soldaki en
             yüksek dağın adı Honaz. Onun ardında şehir varmış.

             Geçende sıtmadan kurtuldum. Ben her yıl kurtulurum
             hastalıklardan. Her evde sıtmalı var, ince hastalık var.
             Bazısı kurtulamıyor nedense. Niye her evde hasta var

             sanki? Sonra ne diye ağlar durur çocuklar? Bütün çocuk-
             lar ağlıyor sabah akşam...

               Recep Dayı’nın dört masumu daha varmış.

               Eve dönsem mi ki? Yoksa bağırsam mı? Ciğerlerimi
             iyice şişirmeliyim önce. Şişir Ali... Sonra Honaz’a dönüp

             etimden et koparıyorlar gibi bağırmalıyım:

               — Hükûmeeeettt!

               Bir daha:

               — Hükûmeeeett!..

               Bir daha:

               — Hükûmeeeett!..

               Nasıl da dağlandı ciğerlerim?.. Sökülür gibi sızladı...





             2  hanay: İki ve daha çok katlı ev.
   7   8   9   10   11   12   13