Page 9 - BÂBIÂLİ'DEN GEÇEN ADAM
P. 9
20
BÂBIÂLİ’DEN GEÇEN ADAMLAR
Vay casus vay!
Açık hava mitinglerinin son günü imiş demek ki, o akşam
ve bütün gece İsmet Taşkurt’u yok yere bekledik.
İsmet kardeşimiz ancak ikinci günün akşamı gelebildi.
Gazeteden içeri girdiğinde kendisini tanıyamadık. Her tarafı
yırtık ve söküktü. Eli yüzü yara içindeydi. Bir saat geçip de
yedi bardak çay içtikten sonra kendine gelebildi.
— Anlat İsmet, bu ne hâl?
— Ne var hâlimde? İşten dönen bir gazeteci hiç mi gör-
mediniz?
— Dalga geçme, ne oldu?
— Üç bardak daha çay ısmarlarsanız anlatırım...
Çaylar söylendi tabii... Olayların dehşetini hâlâ üzerinde,
yüzünde ve sesinde taşıyan fedakâr gazeteci anlatmaya başladı:
— Biliyorsunuz, İstanbul’dan Gökhan ve Hami Bey birlikte
yola çıktık. Balıkesir’e erken vardık. Merkezde, ilçelerde çok
sayıda fotoğraf çektim. Gazeteye yetiştirmek için ikindi vakti
yola çıkmam gerekiyordu... Gökhan Bey oraları iyi tanıyor.
Bana dedi ki: “Az ötede yol var. Şu sırtı in hemen karşına
gelecek. Sık sık otobüs ve kamyon geçer, birine atlayıver.”
Jipten indim. Birbirimize hayırlı yolculuklar diledik. Az
ileride gerçekten bir tepe vardı. Onu aştım ve asfaltı buldum.
Yol kenarında bir taşa tüneyip az sonra geçecek olan otobüsü
beklemeye başladım.
— Canavarlar o sıra mı saldırdı?
— Yoo, daha sonra...