Page 4 - BÂBIÂLİ'DEN GEÇEN ADAM
P. 4
14
BÂBIÂLİ’DEN GEÇEN ADAMLAR
Yo yo, şikâyetçi değilim. Aynı hayatı onca meşakkate ve
cam kırığı dolu yüreğime rağmen gene yaşamaya hazırım.
Çünki “A” harfini söküp de “Baba bana top al”ı çözeli beri
yazıp çizmeye hizâlanmışım. “Ahh bir daktilo makinem olsa...
Odalarımın duvarları kitaptan görünmese” renginde hülyalar
benim ilk zenginliğimdir.
Eskidikse eskidik...
Her dönemin mıknatısları var, insan her yaşta gökkuşağı ile
yoldaş olabiliyor. Üstelik anlatılacak nice hikâyelerle yüklü;
ağrısız, sızısız, eyvallahsız yaşayabiliyor.
Bıkkın değilim.
İbrahim oğlu, Zehra’dan doğma Gürbüz Azak; rüyalar,
hevesler, sevdalar şehri güzelim İstanbul’a “Pat” diye düştüğü,
düşüp de sustuğu, susup da kalakaldığı Haydarpaşa akşamları
kadar bekleyişli ve mütebessim.
Bilirim, merhaba ucuz değil. Buna rağmen tek tek göz-
lerinize bakıyor, büyük ümitlere kapılıyor ve son katmerli
selâmımı veriyorum:
Merhaba!
Gazeteciliğim, yani maaşlı-tatilli, dostlu-ahbaplı, öfkeli-
sirkeli günlerim 1960’ın hemen başına rastlıyor. Hür Vatan
gazetesiydi, KİM dergisiydi, bir de baktım Yeni İstanbul’dayım.
350 lira net maaşım 500’e çıkmış, “Şef Ressam” olmuşum.
Ord. Prof. Dr. Ali Fuad Başgil, Necip Fazıl Kısakürek,
Arif Nihat Asya, Tarık Buğra, Prof. Dr. Osman Turan, Ömer
Öztürkmeıı, Galip Erdem, Yücel Hacaloğlu, Hasan Tuncay
gibi üstadlarla kapı komşuyum, iyi mi?