Page 10 - BÂBIÂLİ'DEN GEÇEN ADAM
P. 10

21
                                             BÂBIÂLİ’DEN GEÇEN ADAMLAR


               — Nee? Bir de canavar mı var işin içinde?

               — Var ya... Ama dedim ya, daha sonra... Neyse, ben hep
             bekliyordum. Arada bir otomobil gürültüsü, motor sesi
             duyar gibi oluyorum ama gürültüler aniden kayboluyor.
             Bulunduğum asfalttan araba geçmiyor. Bir-iki saat sonra uyan-

             dım... Asfaltta yer yer otlar, ayrıklar bitmiş. Birden “Dank” etti.
             Ben, çok eski ve terkedilmiş bir yoldaydım. Hemen kalktım,
             zor duyulan motor seslerine doğru seyirttim, bir elimde koca
             bir çanta, omuzlarımda üç ağır makina...

               — Anlaşıldı. Demek ki canavarlar satacağın makinaların
             fiyatını çok buldu.

               — Alay etmeyin... Ortalık, birden kararmaya başladı. Ve
             aklıma gelen başıma geldi. Kaybolmuştum... İşte tam o sırada
             en azgınından sekiz-on köpek havlaya havlaya bana doğru
             koşmaya başladı. Her biri kocaman, tam canavar... Aklıma

             makinaların flâşı geldi. Başka çıkış ve kurtuluş yolum yoktu.
             Köpekler en yakına gelip de üzerime atlayacakları sırada flâşı
             çaktım, işe yaramıştı. Hepsi birden kaçıştılar. Ama çabuk
             toparlandılar. Yeniden hücuma geçtiler. Ben flaşı yine çaktım.
             Onlar gene dağıldı, işte böyle, onlar hırlaya havlaya hücum

             ettikçe flâşı çakıyordum. Ama pillerin gücü giderek azaldı.
             Son makina ile son bir defa daha güç hâlle ortalığı aydınlatıp
             canavarlardan üç beş saniye daha kurtulabildim. Ama bende
             hayır kalmamıştı. Her şey bitti diye düşünüyorken ötelerden
             haykırışlar farkettim. Bana doğru koşan köylülerin ellerinde
             uzun sopalar vardı.

               — Seni sopalarla mı bu hâle getirdiler?
   5   6   7   8   9   10   11   12   13