Page 8 - LEYLÂ'DAN MEVLÂ'YA
P. 8

15
                                                    LEYLÂ’DAN MEVLÂ’YA


             kısaca hikâyesidir. Belki içimdeki bu son yaprağın toprağa
             düştüğünü görmemek için uzaklara gidişim.
               Yuvasız kuşlar gibiyim. Garibim. Yalnızım… Yine de içim-
             de kırık ümitler var; olsun her bir kuşun konacağı bir dal
             mutlaka vardır diyorum.

               Gülnihal “Ben sana yüreğimi diyemiyorum.” Masamın üze-
             rindeki radyoda buğulu bir ses de böyle diyor: “Turnalar sev-
             diğim ol.” Turnalar bulutsuz ve sıcak havayı severler. Benim
             gönlüm ise hep kara bulutlarla bezenmiş.


               “Mahsun gönül sükût et.
               Güneş bulutlar arasından neşr-i envar eder.
               Şikâyeti bırak.
               Senin bahtın da herkesin bahtı gibidir.
               Hayatta bazen fırtına saatleri, kederli, mazlum günlerin de
             olması gerek.”


               Gülnihal,

               Benim günlerimin sadeliği, fakirliği, kendine yetmişliği
             senden sonra, tam bir keşmekeşe döndü.
               Bu tablonun neresindeyim, inan bilmiyorum?
   3   4   5   6   7   8   9   10