Page 9 - AŞKIN MİHRABI YUSUF
P. 9
13
AŞKIN MİHRABI YUSUF
— Ey oğlum, Yusufum! Aldanma şimdiki garipliğine; sen
bir susamış ruhsun, insanlık o ruha aç… Evet sen bir susamış
RUH, onlarsa görünen ten ve saç! Ummana açılmaktadır bu
sabah gördüğün yol, at kalbini girdaba, açıl enginlere, rûh ol
da insanlara insani duyguları saç!
Bu sözlerle mest olmakla beraber, asıl seçilme müjdesinin
coşkusuyla olsa gerek, anlamlı bir şekilde tebessüm etti Yusuf…
Şimdilik, rüyanın içindeki sırrı çözülememiş tek görüntü olan;
“onların kendi önünde yere kapanmaları” bir yana; sabah sabah
düşünde gördüğü on bir yıldızın on bir kardeşini, Güneş’in
babasını, Ay’ın da annesini temsil ettiğini kavramıştı mutlaka,
tavrından öyle anlaşılıyordu Yusuf’un. Ama ses etmedi. Susup
Mısır’a doğru uzanan yola baktı uzun süre.
Başka ne desin ki? Sadece, “gördüğüm rüya hayırlara vesile
olur inşallah” diye geçirdi aklından. Ve sonra umut dolu şu
mısraları mırıldandı kendi kendine:
“Çöl ufkunda yükselen bir ses;
‘Yusuf’un yolunu hazırlayın,
Geçeceği yolları düzleyin’ diyor.
Her dağ ve her tepe alçaltılacak,
Eğri yollar düzleştirilecek.
Dahası;
Düşmanlık yok olup hasetler yüzleştirilecek.
Ve bütün Mısır halkı;
Yusuf’un hazırladığı kurtuluşu görecek!”
Aşırı kıskançlık garezi doğurur… İnsanoğlu bu duyguya
kapıldığı an; varlığından hoşnut olmayıp göz karartısı hissiyle