Page 7 - AŞKIN MİHRABI YUSUF
P. 7
11
AŞKIN MİHRABI YUSUF
— Hayırdır inşallah! Hele anlat bana gördüğünü.
Yusuf tereddüt etti! Belli ki; rüyasının anlamını az çok ken-
disi çözmüştü evvelden. Hani, kanadı çıkmamış kuş uçmaya
kalkarsa, yerdeki kediye yem olur hesabı, “başkalarına anla-
tırsam, duyulur da ikbalimin hikmeti kaybolur” algısındaydı.
Hem o, gönül gözüyle gördüğü hünerlerle dolu yüce Manâ’ya
aşık olmuş, ruhunu aydınlatan güçlü ışığın, güneşin ötesindeki
kaynağına ulaşma sevdasındaydı ki, bunu anlamayanların
kendine “şaşı!” muamelesi yapmasından çekiniyordu. Ama
giz dolu bazı oluşumları babasından saklayamazdı. Etrafında
kimsenin olmadığını görünce, âdeta fısıldarcasına konuştu:
— Babacığım, garip ama, rüyamda on bir yıldız ile Güneş
ve Ay’ın bana secde ettiğini gördüm!
İlkin, kısılmış yarı açık gözlerle, bir güvercin sürüsü gibi
gökyüzünde savrulan bulutlara baktı Yakup. Sonra dalgın
ama oldukça ümitvar söylendi içinden:
— İnsana sır olan demlerin başlangıç günü olsa gerek,
sana binlerce şükür RABBİM!
Güzellik ve akıl; hepsi görüntüdeki sebep!.. Zamanı gelmiş
olmalıydı; Yusuf’un doğumundan beri ona karşı hissettiği aşırı
sevgi duygusunun gerçek nedeni ortaya çıkıyordu hızla. Oğlu-
nun gördüğü bu rüya bir saltanat, kuvvet ve izzet müjdesiydi…
Heyecanını saklamadı oğlundan Yakup, gönlünü sarıp sarma-
layan o muhteşem heyecanı kat be kat aşmış olan telaşını da;
— Yavrum, dedi. Sakın rüyanı kardeşlerine anlatayım
deme! Sonra sana tuzak kurarlar. Çünkü şeytan insanın ger-
çekten apaçık düşmanıdır. (Yusuf, 5)
Hiç anlatır mı?.. Yusuf, kardeşlerinin kendini aşırı bir
şekilde kıskandığını biliyordu. Yine biliyordu ki, böylesine