Page 7 - ORHAN GAZİ
P. 7
10
OSMAN GAZİ OĞLU
bu en güzel kızına birgün sahip olaca ğını düşünerek hayal
denizinde çırpınıyordu.
Yüzyıllardan beri at üstünde yaşayan bu mille tin binlerce
Alperenlerinden sonra şimdi bir de Orhan’ ları vardı. Şimdi
çocukluk yıllarını çok gerilerde bıra karak, gençliğin verdiği
heyecanla, bir bahadır oldu ğunu unutmuştu. Sevgilisine
şefkat dolu gözlerle bak mış fakat neticeyi sabırsızlıkla bek-
lemekten başka ça re bulamamıştı.
Onu, otağda bekleyen babası Osman Gazi idi.. Onun
iradesi olmadan nasıl sevebilir, kendisine nasıl zevce bula-
bilirdi? Bir an evvel baba ocağına varıp hâlini anlatmalıydı.
Eğer babası “Hayır” derse, bu sev giliyi bırakmak, aşkını
kalbinde saklamak, acılarla, ızdıraplarla hemhâl olmak mec-
buriyetindeydi.
Uzun yıllar evvelini; dillere destan olan şanlı ta rihini
gözlerinin önünden geçiren Orhan, anlatılanlar la zihnini
kurcalıyor, kan ter içinde kalan atının üze rinde, sevgilisiyle
birlikte olduğunu unutmadan, istik bali kucaklıyordu. Ah,
bir kere babası Osman Gazi ona “Evet” deseydi. O zaman
dünyalar kendisinin olacak tı. Kabına sığmayacak, bu defa
şanlı orduların başın da her zamanki gibi fakat daha büyük
bir heyecanla savaşacaktı. Allah’ın emirleriyle ruhunu saran
fırtına, Kur’ân-ı Kerîm ahkâmı ile Peygamberimiz Hazreti
Muhammed’in (sallallahu aleyhi vesellem) aşkıyla yüreğini
doldurup, kasıp kavuracaktı. Gün gelip ebedi hayata nail
olunca, geride bıraktıklarının hesabını verirken, altından
nehirler geçen cennete kavuşabilecekti. Os man Gazi’nin ona
vasiyet ettiği, dilinden düşürmediği şeyler bunlardı.
***