Page 9 - NEKBE 1918
P. 9
15 MAYIS 1948
u sene 70 yaşına girdim. Nekbe de yetmiş yaşında. O
Bbenim ikiz kardeşim. Ben Kudüslüyüm. 1948’in 15
Mayıs günü Kudüs’ten ayrılırken doğmuşum. Köyümüzü,
toprağımızı, evimizi terk ettiğimiz gün. Babam rahmetli İmad
Haşim bana İbrahim ismini vermiş. İkizime ise Filistinliler
Nekbe demişler. Nekbe... Büyük Felaket...
Tam 750 bin Filistinli vatanını, toprağını, evlerini, köyle-
rini, hatta mezarlarını terk etmişti o gün. Ruhunu, benliğini,
hürriyetini ve geleceğini geride bırakarak meçhul bir yolcu-
luğa ilk adımı atmışlardı.
Ah Kudüs! Doğduğum şehir! Doğduğum ama göremediğim
şehir! Doğduğum ama, büyüyemediğim şehir! Çocukluğumu
yaşayamadığım şehir! Bu yüzden kendimi hâlâ çocuk gibi
hissediyorum. Senden kalan tek hatıra, rahmetli babamın canı
kadar sevdiği ve sakladığı evimizin anahtarı. Şimdi bende.
Ben ölünce oğlum Eymen’e, o ölürse torunum Selahaddin’e
kalacak. Yüzyıllar da geçse, bir gün mutlaka eve döneceğiz.