Page 7 - MAKEDONYA GAMZESİ
P. 7
10
MAKEDONYA GAMZESİ
Sonunda hafif bir ışık sızan bağ evinin kapısına geldi.
Telgraf maniplesi gibi tokmağı hafifçe bir kesik, iki üst üste
ve bir kesik tıklattı.
İçeriden sert bir ses duyuldu:
— Kimdir?
Sektirmeden fısıldadı:
— Fehmi Aksaray.
Aşağı yukarı aynı boy ve irilikteki adam kapıyı aralarken
yavaşça konuştu:
— Hemen gir!
Üzerinde gecelik entarisi ve başında takke vardı.
İçerisi sade döşenmiş salonumsu bir yerdi. Ortada büyükçe
bir soba yanıyordu.
Ev sâhibi kapıyı kapatırken, yediği soğuktan suratı kıpkır-
mızı olmuş adam da sırtındaki torbayı yere bıraktı.
Birbirlerine sıkı sıkıya sarıldılar:
— Safa geldin Fehmi!..
Fehmi kara kaşlı, elâ gözlü, kırpık bıyıklı ve buğday renk-
liydi. Acar yapısına karşılık gayet zarif bir görünüşü vardı.
Saçlarında azıcık kırlıklar belirmişti. Ta askerî mektep sıra-
larında birkaç lâkab takılmıştı ama bir tanesi tutmuştu. Önce
“demir bilekli” denilmiş, kısa zamanda unutulmuştu. Sonra
“pehlivan” lâkabı denenmiş, o da kısa zamanda terkedilmiş-
ti... En sonunda uzun boyuna kinâye olarak “Tavil Fehmi”
olup çıkmıştı. Bu lâkabı o kadar yerleşmişti ki, bâzan ismini
eklemeden “Tavil” denip geçilir olmuştu.