Page 6 - MAKEDONYA GAMZESİ
P. 6

Rüzgâr sanki zehir üflüyordu. Öyle sert esiyordu
             ki, koca vücutlu adam zaman zaman savruluyor, eline geçen
             bir ağacın gövdesine yapışmak zorunda kalıyordu. Uzun
             boylu ve iri yapılıydı. Aslına bakılacak olursa, bir kedi kadar
             çevikti de...

               Gecenin zifirî karanlığında ilerlemeye çalışıyor, bir yandan
             da her sese kulak veriyor, köpek havlamalarını duydukça eli
             silahının kabzasına gidiyordu... Rüzgâr bu kadar ağaçlı yerde
             bile böyle estiğine göre, düzlükte olsaydı belki yerlerde yuvar-
             lanırdı. Gerçi Çamlıca tarafından gelirken bazı düzlüklerden
             geçmişti ama o sırada fırtına bu kadar şiddetlenmemişti. Şu
             İcâdiye’ye vardığında patlamıştı kasırga...

               Ağaç diplerine saklana saklana yürümeye çalışıyordu, eh
             buna yürümek denirse!.. Tam bir umutsuzluğa kapılmak
             üzereydi. Kafasından geri dönmeyi bile geçirmeye başladı.
             Çünkü istediği yere ulaşabilmek için fırtınanın üstüne üstüne
             gitmekten başka çaresi yoktu.
               İçinden “Sakın!” diye geçirdi, “az kaldı”.

               Toparlanıp inadınaymışçasına sert adımlar atmaya başla-
             dı. Balkan dağlarında karlar altında eşkıya pususuna yatan
             o değil miydi?
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11