Page 3 - YENİDEN İSTİKLAL
P. 3

ÖN SÖZ







                       Temmuz’un üzerinden iki gün geçmişti ki orta
               15  boylu, ağır sırt çantası taşıyan, İspanyol bir genç
             yürüyordu Sultanahmet’te. Kaldırımı adımlarken kulaklıkla
             dinlediği şarkıyı bağıra çağıra tekrarlıyordu. Sultanahmet-
             Divanyolu hattının esnafı her milletten, her meşrepten turiste
             alışkındır aslında. Ama bu defa, İspanyol yabancıyı fazla-

             dan, uzun gülümsemelerle ve neşeyle selamladılar. Zaten
             onun da Türkiye’de ne olup bittiğinden haberi vardı. Hâlâ
             gülümseyebilen bir şehrin kalbinde güneşli bir günün tadını
             çıkarıyordu.

               Benzer tebessümlerle ilk defa, saniyelerini saydığımız 15
             Temmuz Cuma gecesinin sabahında karşılaştık. O gece için
             şehrin stratejik noktalarından biri olan İstanbul Emniyet
             Müdürlüğü’nün önüydü. Herkes ne olduğunu ve ne olacağını
             anlamak için dört bir taraftan akmaya devam ediyor, emniyet
             binasının emniyette olduğundan emin olmak istiyordu. Cadde
             yavaş yavaş kalabalıklaşmaya başlamışken bir taksi durdu.
   1   2   3   4   5   6   7   8