Page 3 - YENİDEN İSTİKLAL
P. 3
ÖN SÖZ
Temmuz’un üzerinden iki gün geçmişti ki orta
15 boylu, ağır sırt çantası taşıyan, İspanyol bir genç
yürüyordu Sultanahmet’te. Kaldırımı adımlarken kulaklıkla
dinlediği şarkıyı bağıra çağıra tekrarlıyordu. Sultanahmet-
Divanyolu hattının esnafı her milletten, her meşrepten turiste
alışkındır aslında. Ama bu defa, İspanyol yabancıyı fazla-
dan, uzun gülümsemelerle ve neşeyle selamladılar. Zaten
onun da Türkiye’de ne olup bittiğinden haberi vardı. Hâlâ
gülümseyebilen bir şehrin kalbinde güneşli bir günün tadını
çıkarıyordu.
Benzer tebessümlerle ilk defa, saniyelerini saydığımız 15
Temmuz Cuma gecesinin sabahında karşılaştık. O gece için
şehrin stratejik noktalarından biri olan İstanbul Emniyet
Müdürlüğü’nün önüydü. Herkes ne olduğunu ve ne olacağını
anlamak için dört bir taraftan akmaya devam ediyor, emniyet
binasının emniyette olduğundan emin olmak istiyordu. Cadde
yavaş yavaş kalabalıklaşmaya başlamışken bir taksi durdu.