Page 14 - TÜRK İSLAM MEDENİYETİ TARİHİ
P. 14
XIV Önsöz
Yine aynı süreçte, İslâm îmânı ve bu îmânın Tevhid anlayışının
telkin ettiği mânevî değerlerle dünyada bir barış ortamını hayata ge-
çirmeye çalışan Müslüman Türkler; -çoğu insaf ve ahlak sahibi ilim
adamı ve tarihçi tarafından kabul edildiği gibi- hâkim oldukları top-
raklarda hiçbir zaman başka din mensuplarına karşı dayatmacı, baskıcı
bir anlayış ve politika izleyerek asla onları zorla dönüştürmeye
çalışmamışlardır. Bu barışçı politikanın bir sonucu olarak üç kıtada;
hakkın, adâletin, şefkatin, merhametin ve hoş görünün hâkim olduğu
bir medeniyet kurarak İslâm’ın ve insanlığın ortak ahlâkî değerlerine
sahip bir anlayışın temsilcisi olmuşlardır.
Bu mütevazı eser, İslâm’ı kabulle birlikte İslâm medeniyeti
dâiresine girmiş olan Türklerin; hem bu medeniyet dâiresindeki yerle-
rini, hem de diğer milletlere ve toplumlara hizmet amacıyla ortaya
koydukları müessese ve sosyal kurumları, -kısmen de olsa- örneklerle
ele alıp, genç kuşaklara ve okuyuculara aktarmak amacını hedeflemiş-
tir.
Kitabın içindeki bölüm başlıkları
Yukarıda da belirtildiği üzere, esasen daha önce Anadolu Üni-
versitesi Açık Öğretim Fakültesi İlahiyat programı için hazırlanmış
olan bu çalışmanın, Girişi ile 1-2 ve 6-17. Bölümleri, Prof. Dr. Meh-
met Şeker, 3-5. Bölümleri de Yard. Doç. Dr. Süleyman Genç ta-
rafından yazılmıştır. Fakat kitabın yeniden yayınlanması gündeme
gelince, hem üslup ve imla birliğinin sağlanması, hem de bazı
yanlışların düzeltilmesi için, basım öncesinde eserin tamamı, ta-
rafımızdan gözden geçirilmiş ve titiz bir çalışmayla Süleyman Genç
tarafından da baştan aşağı tekrar okunup, yeni ilaveler yapılarak
kitap âdetâ yeniden inşâ edilmiş ve böylece yeni bir metin oluştu-
rulmuştur.
Eserde okuyucuyu yormamak için, bir bölüm dışında dip not-
lara yer verilmemiştir. Ancak bu konuya ilgi duyanlara yardımcı ola-
bilir düşüncesiyle kitabın sonuna yararlandığımız kaynaklar eklenmiş-
tir. Burada hemen açıkça şunu belirtmemiz gerekir: Asla bu
çalışmanın mükemmel olduğu iddiasında değiliz, zira mutlaka eksik-
XIV