Page 8 - SEVMEK ÖLMEKLE BAŞLAR
P. 8
14
SEVMEK ÖLMEKLE BAŞLAR
Ahşap evler neden bu kadar sıcak? Hemen rastgele birisinin
kapısını çalıp, içeri giresim geliyor. Belki kapısını çalmam
bile...
Bu evlerden birinde geçti sanki çocukluğum. Bu sokakta
çelik çomak oynadım. İlerideki çukur mu yoksa, çok eskiden
tökezleyip düştüğüm? Hâlâ izleri var dizimde sanki...
Bu yokuş...
Duman kokulu bu sokak...
Söyleyemiyorum, anlatamıyorum...
Burası...
Ne güzel...
Şu balkonda kasımpatı çiçekleri olan evin arkasında bir
cami olmalı...
Evet, minaresi gözüküyor işte. Ben o minarede ezan oku-
dum.
Sonra cemaat dağılırken, ihtiyarın biri başımı okşamıştı.
Bu sessiz aferin yetmişti bana.. Yetmişti camiyi sevmeme...
Bu camiyi biliyorum.
Bu nasıl sessizlik?
Hâlbuki bu saatlerde satıcılar geçerdi yoldan. Mesela kendi
sesinden önce, elinde salladığı çıngırağın sesi duyulan bir
yoğurtçu vardı. Biz yoğurdu kendimiz yapardık... Ama çın-
gırağının sesini herkes severdi.