Page 9 - OSMAN YÜKSEL SERDENGEÇTİ
P. 9
15
OSMAN YÜKSEL SERDENGEÇTİ
şımızı, meydanda birlikte volta atışımızı, küçücük havuzun
başın daki sohbetlerimizi nasıl, nasıl unuturum?..
Alışılagelmiş bir sistem vardır. Bir fikir adamını, bir yazarı
ele alan kimse, “Hayatı, şahsiyeti, eserleri” üçlüsünden yola
çıkar.
Osman Yüksel’in, deli çaylar gibi köpüre köpüre akarak,
yanardağlar gibi lav saçarak geçirdiği altmış altı yıllık fâni
ömrü nün hülâsasını vermek isterken; geride bıraktığı 33 sayı-
lık Serdengeçti mecmualarını, kitap hâline getirdiği yazılarını,
onun hakkında yazılanları derinliğine inerek araştırdım...
Birlikte geçen cezaevi günlerimi, yıllarca süren dostluğumu-
zu, birlikte gülüp, birlikte ağladığımızı iyice düşündüm...
Sadece benim şahidi olduğum hatıralardan bir kitap çıkar-
mam elbette mümkündü. Mahkeme safahatlarını derlemek
yine bir kitaplık hacim tutar. Meziyetlerini anlatmak ciltlere
sığmaz. Yazı ve şiirlerinin tahlilini yapmak başlı başına bir
iştir...
Ancak, bunca araştırma, düşünme sonunda verdi ğim karar
bambaşka olmuştur... Serdengeçti, karanlık ufkumuzda bir
şimşek gibi çakan, göremediğimiz yer lere bakan, dar kafa-
larından karanlık dehlizlerine bir ışık yakan ve yüreğimizde
hep akan bir isimdir...
O hayattayken, saygıdan ötürü huzurunda pek konuşmaz-
dım. O konuşur, ben susar dinlerdim... Az konuşurdum. O
ko nuştuğu zaman herkes susardı... Şimdi de, manevi huzu-
runda saygı ve tazimle susmayı uygun görüyorum. Osman
Yüksel’i, yani Serdengeçti’yi yine Serdengeçti’den dinlemenin
çok daha iyi olacağını sanıyorum...