Page 6 - BEN OSMANLIYIM
P. 6
14
BEN OSMANLIYIM
Işığı kaynağından almışlardı.
Dört bir karanlığa saçtılar...
Dünya küçük, sevgileri büyüktü...
Rastgele değildi yürüyüşleri...
Kıtaları ve iklimleri heybelerine doldurdular...
Kılıçlarının ucu parlıyordu; gözlerinin içi ve yürekleri..
Doğum müjdesi gibi...
Doğudan geldiler...
Ne tuhaf...
Sevgiyi kılıçlarıyla çoğalttılar...
Kubbe kubbe çoğalttılar...
Doğudan geldiler...
Bir destan söylediler...
Altı yüz küsur satırlık bir destan...
Dinleyenler ışığı gördü...
Anlayanlar aydınlığı....
Son destandı...