Page 6 - DÜNYADAN GEÇERKEN
P. 6

14
             DÜNYADAN GEÇERKEN


             hâlimizde; emrettiğin gibi “İnnâ lillâh” sırrıyla gösterebil-
             meyi lûtfeyle!
               “Hasbünallah  ve  ni’me’l-Vekîl  ni’me’l-Mevlâ  ve  ni’me’n-
             Nasîr” (Allah bize yeter! O ne güzel Vekîl, ne güzel Mevlâ ve
             ne güzel Yardımcı’dır!) 1

                                       ***
               Kendim için hiçbir şey istemeye yüzüm yok ama “Allah
             için!” denince -hâlim ve kâlim hakkını veremese de- ruhum
             küllî mânâda “ahsen”den başkasını isteyemiyor, kabul ede-
             miyor... Lâkin kul kelâmı olup da kusur olmaması mümkün
             mü? Bu noktada bütün letâifim feverân ediyor ve şöyle yal-
             varıyor âlemlerin Rabbine:


               Söylemem gerekmeyen tek bir kelâm söyletme,
               Değil mi kelâmın da, rızân ancak gayesi.
               Rızâna kâmilen, tam muvâfık değilse,
               Ne şiir gerek bana, ne şairin kendisi...
                                                    Temmuz 1980 İstanbul


               Ey  Zü’l-Fadli’l-Azîm  olan  Allah’ım!  Boynum  bükük,
             dergâhındayım!..


                                                      Ahmet Maraşlı
                                                    Nisan 2018 İstanbul










             1  Âl-i İmran Sûresi, 173. âyetten.
   1   2   3   4   5   6   7