Page 6 - DÜNYADAN GEÇERKEN
P. 6
14
DÜNYADAN GEÇERKEN
hâlimizde; emrettiğin gibi “İnnâ lillâh” sırrıyla gösterebil-
meyi lûtfeyle!
“Hasbünallah ve ni’me’l-Vekîl ni’me’l-Mevlâ ve ni’me’n-
Nasîr” (Allah bize yeter! O ne güzel Vekîl, ne güzel Mevlâ ve
ne güzel Yardımcı’dır!) 1
***
Kendim için hiçbir şey istemeye yüzüm yok ama “Allah
için!” denince -hâlim ve kâlim hakkını veremese de- ruhum
küllî mânâda “ahsen”den başkasını isteyemiyor, kabul ede-
miyor... Lâkin kul kelâmı olup da kusur olmaması mümkün
mü? Bu noktada bütün letâifim feverân ediyor ve şöyle yal-
varıyor âlemlerin Rabbine:
Söylemem gerekmeyen tek bir kelâm söyletme,
Değil mi kelâmın da, rızân ancak gayesi.
Rızâna kâmilen, tam muvâfık değilse,
Ne şiir gerek bana, ne şairin kendisi...
Temmuz 1980 İstanbul
Ey Zü’l-Fadli’l-Azîm olan Allah’ım! Boynum bükük,
dergâhındayım!..
Ahmet Maraşlı
Nisan 2018 İstanbul
1 Âl-i İmran Sûresi, 173. âyetten.